Press (on my projects and work)

Press (about my projects and work)

Lukas Birk, Fernweh: A Man’s Journey, a series of exhibitions and a book. Interview with Natasha Christia. Interview conducted by Chiara Capodici and and Benedetta Cestelli Guidi and featured in their curatorial project Warburg: Through the Books On The Web #4 An Unexpected Influencer. Aby Warburg as a Muse for Contemporary Visual Culture. On-and-offline Book Display and Open Survey. Leporello 2020.

Read full interview with visuals here, and text version below.

On which fields of knowledge are you focused?
Curating lens-based contents: exhibitions, texts narratives.

What is the object of your research?
My research focuses on the exploration and reinvention of dominant narratives through a novel reading of archival collections, the intersection of photography, film and the photobook, and the dialogue between 20th century avant-garde photography and contemporary forms of expression often labelled as post-photography.

Could you identify some constants in your work?
Agency: Excavating, unveiling strata/layers of History’s individual and collective experience, re-reading/revisiting the medium’s grand narratives, comparing, relativizing, defamiliarizing due to my condition of being a “foreigner” and its derivatives Sehnsucht and Fremdweh – all these attitudes are nourished by my background in archaeology, history and my Hellenic homeland roots, where the weight of historical time is too present.
Recurrent attitudes: passion for literature and the historical myth, for narratives that address the utopia of putting oneself in the skin of the other side’s narrative.   

How did you find out about Aby Warburg’s work? What interests you the most?
If I recall well, I discovered Aby Warburg some years ago during a correspondence I held with my colleague and friend Marco Paltrinieri from Discipula. We were exchanging ideas on a curatorial project that was formulated as an exercise of purposive discontinuity, (re)contextualization and speculation applied on a specific visual and textual body of work. The project is still unfulfilled, but Warburg’s Mnemosyne Bilder Atlas has occupied its place in our conversation.


Τα photobooks ως εργαλεία ακτιβισμού απέναντι στον κυρίαρχο λόγο. Συνέντευξη με την Νατάσσα Χριστιά, επιμελήτρια του project «Uncensored Books» (Photobooks as activism tools before hegemonic speech. Interview with Natasha Christia, curaors of Uncensored Books). Dimitris Kechris, Eleni Pagkalia. Aldebaran photo 2017.

Interview in Greek, consult full version with visuals here and text version below. 

Πώς προέκυψε η ιδέα για το «Unsencored Books» και γιατί «Uncensored»; Θα μπορούσαν τα έργα της έκθεσης να είναι αντικείμενα λογοκρισίας σήμερα;

Η ιδέα για την έκθεση προέκυψε με έναν πολύ φυσικό και αβίαστο τρόπο ως μια απάντηση στις νεφελώδεις συνθήκες που συνθέτουν την κοινωνική, πολιτική και τεχνολογική πραγματικότητα που μας περιβάλλει στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στον κόσμο. Κάποιοι τις ονομάζουν «κρίση», κάποιοι «μετάβαση» οι πιο απαισιόδοξοι, «τέλος». Προτιμώ να μην τοποθετηθώ με απαισιοδοξία ή αισιοδοξία επί τούτου. Η κυρίαρχη αίσθησή μου είναι ότι διανύουμε μια κατάσταση ανάλογη με αυτή του μεσοπολέμου. Ως εχόντων των πραγμάτων, είναι αδύνατον να εθελοτυφλούμε. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, είμαστε πια όλοι μέτοχοι μιας πραγματικότητας που αποσυνθέτεται για να αποκρυσταλλωθεί ώς κάτι άλλο. Και αυτό φυσικά ισχύει περισσότερο από ποτέ στον χώρο της φωτογραφίας, σε καλλιτεχνικό επίπεδο, σε επίπεδο αφηγήσεων και μαρτυριών. ‘Οπως κάθε γενιά, ούτε περισσότερο ούτε λιγότερο, έχουμε ιστορικό χρέος να θέσουμε τα ερωτήματα μας στις συγκυρίες που μας περιβάλλουν, με το περιθώριο πάντα συνειδητών ατομικών απαντήσεων. Διχως αυτές, δεν είμαστε σε θέση να τοποθετηθούμε συλλογικά επί της ουσίας. Ειδάλλως διατρέχουμε το ρίσκο να γίνουμε μέλη μιας ιδεολογικής αγέλης με έτοιμα μηνύματα είτε υπέρ είτε κατά του συστήματος. Η δεύτερη πεποίθησή μου, συνυπεύθυνη για τη φιλοσοφία και τη μορφή της έκθεσης, είναι ότι είναι ώρα να ανανεώσουμε τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουμε στον χώρο της φωτογραφίας σε επίπεδο αφήγησς. Ειναι επιτακτικό να αρχίσουμε να δουλεύουμε με περσσότερη ευελιξία και λιγότερη προσκόλληση στο μέσο. Είναι ανάγκη να δημιουργούμε αλλά και να προσεγγίζουμε τις υπάρχουσες εικόνες με έναν περισσότερο διαδραστικό και διεπιστημονικό τρόπο, να τις συνδυάζουμε με άλλα μέσα, να επινοούμε νέους τρόπους να διηγούμαστε ιστορίες ενώπιον μιας μαζικής οπτικής κουλτούρας που μας έχει αναισθητοποιήσει εδώ και δεκαετίες. Πρωτίστως είναι χρέος μας να παράγουμε περιεχόμενα που να απευθύνονται στο ευρές κοινό και όχι μόνο στην λιλιπούτεια φωτογραφική μας κοινότητα. Υπό αυτήν την έννοια, «Uncensored Books» δεν είναι μια έκθεση βιβλίων αλλά βασίζεται σε αυτά. Πρόκειται για μια έκθεση στην οποία τα βιβλία φωτογραφίας καθίστανται το έναυσμα για να ανακαλύψουμε νέες κριτικές προσεγγίσεις της παγκοσμιοποιημένης κοινής μας πραγματικότητας, καθώς επίσης συνεπείς δημιουργούς με ενδιαφέρουσες δράσεις και ιδέες. Κυρίως είναι μια έκθεση η οποία αποσκοπεί στο να μιλήσουμε για ό,τι μας απασχολεί όλους σήμερα: όχι την φωτογραφία καθεαυτή, αλλά το κοινό μας γίγνεσθαι.